Najbardziej podatni na kontuzje piłkarze świata

Jonathan Woodgate

Pisząc o najbardziej pechowych i podatnych na kontuzje piłkarzach świata, nie sposób nie zacząć od osoby Jonathana Woodgate’a. 8-krotny reprezentant Anglii w 2004 przeszedł z Newcastle do Realu Madryt za 13.4 miliona funtów. Transfer już od początku wydawał się podejrzany, ponieważ Woodgate przyleciał do stolicy Hiszpanii z urazem, z którym zmagał się już od kilku miesięcy. Dla ”Królewskich” obrońca rozegrał w ciągu 3 lat jedynie dziewięć spotkań i najprawdopodobniej jedyną osobą, którą dobrze poznał w Madrycie, był klubowy lekarz ”Los Blancos”.

Rok po transferze do Realu, Anglik zdołał w końcu zadebiutować w klubie, który wyłożył za niego ponad 13 milionów funtów. Woodgate wszedł z ławki w meczu z Athleticiem Bilbao, spotkanie jednak nie ułożyło się dla niego najlepiej. Obrońca strzelił gola samobójczego a kilkadziesiąt minut później został ukarany przez sędziego czerwoną kartką.

W 2006 roku Woodgate miał szansę wyjazdu na Mistrzostwa Świata rozgrywane w Niemczech, jednak z udziału wyeliminowała go … kontuzja. Obecnie były reprezentant Anglii występuje w Middlesbrough, gdzie również nie tak dawno był kontuzjowany przez kilkanaście tygodni. Od czasu występów w Realu, Woodgate’a trapiła niezliczona ilość urazów, począwszy od problemów z plecami, kroczem i ścięgnami, kończąc na kontuzjach, które wymagały interwencji chirurga. Były piłkarz Realu przez całą swoją karierę był uważany za niezwykle zdolnego piłkarza, mającego zadatki na lidera kadry ”Lwów Albionu”. Niestety Woodgate przegrał walkę z kontuzjami i nie osiągnął chociaż w połowie tego, co mu wróżono.

Abou Diaby 

Francuz dla Arsenalu od 2006 roku zdołał rozegrać 124 mecze i strzelić 14 bramek. Jego statystyki na pewno byłyby lepsze, gdyby nie liczne urazy, których nie sposób zliczyć. Diaby z powodu kontuzji opuścił łącznie 232 spotkania, które mógł rozegrać w barwach Arsenalu, gdyby był zdrowy. Według angielskich dziennikarzy pomocnik cierpiał na ponad 35 różnych urazów.

W 2006 roku Francuz mógł wystąpić w finale Ligi Mistrzów, lecz ta sztuka mu się nie udała. Powód? Chyba wszyscy możemy się domyślić. Skoro Diaby jest nieustannie kontuzjowany, to dlaczego Arsene Wenger nadal na niego liczy i cierpliwie czeka aż 28-latek w końcu się wyleczy i będzie do jego dyspozycji?

Kiedy Francuz gra (nie zdarza się to często) to robi to dobrze, nie bez powodu stylem gry jest porównywany do legendy Arsenalu Patricka Vieiry. Diaby świetnie panuje nad futbolówką, wywiązuje się z założeń taktycznych zarówno w obronie jak i w ataku. Dzięki swoim dobrym warunkom fizycznym jest idealnym modelem defensywnego pomocnika. Francuz ma już 28 lat i obecny sezon może być ostatnim dzwonkiem, aby jeszcze pokazać się szerszej publiczności i udowodnić, że poza łatką zawodnika ciągle kontuzjowanego, potrafi jeszcze dobrze grać w piłkę.

https://www.youtube.com/watch?v=N8FvAB8Ybfw

Djibril Cisse

Francuski napastnik jest znany kibicom przede wszystkim ze swoich barwnych fryzur, jak i też dobrej gry w barwach m.in. Auxerre, Liverpoolu, Marsylii i Panathinaikosu. Jego dobrze zapowiadającą się karierę zawsze przerywały mniej lub bardziej poważne  urazy, przez co Francuz w żadnym klubie nie zagrzał miejsca wystarczająco długo.

Mimo 41 występów w reprezentacji Francji, można odnieść wrażenie, że Cisse w swojej karierze mógł osiągnąć znacznie więcej. Prawdziwym koszmarem dla napastnika była kontuzja odniesiona w 2004 roku, kiedy to świeżo upieczony zawodnik Liverpoolu doznał skomplikowanego złamania nogi w meczu z Blackburn. Gdyby nie nastawienie kości jeszcze na stadionie przez klubowego lekarza, konieczna byłaby najprawdopodobniej amputacja.

Kiedy wydawało się, że Cisse problemy ze zdrowiem ma już za sobą, przyszedł mecz towarzyski z Chinami, który Francja ostatecznie wygrała, lecz wygraną okupiła kontuzją swojego napastnika. Djibril doznał złamania kości piszczelowej i strzałkowej prawej nogi, co przekreśliło jego występ na Mistrzostwach Świata w Niemczech w 2006 roku. Obecnie Cisse gra w Bastii i zapowiada zakończenie kariery po tym sezonie. Powodem zawieszenia butów na kołku ma być piekielny ból, który doskwiera mu 24 godziny na dobę. Francuz w ostatnio udzielonym wywiadzie powiedział, że rozważa nawet amputację nóg i korzystanie z protez.

Darren Anderton

Żaden artykuł o najbardziej podatnych na kontuzje piłkarzach w historii futbolu nie byłby kompletny bez tego zawodnika. Pomiędzy 1995 a 1998 rokiem Anderton rozegrał tylko 39 meczów w barwach Tottenhamu (którego jest legendą) z powodu problemów z pachwinami, przepukliną i kolanem. W 1999 roku Anglik potrzebował operacji ścięgna Achillesa, która wyłączyła go z gry na 3 miesiące.

Pomimo kontuzji, które ciągnęły się za nim przez całą jego karierę, Anderton ma w swoim dorobku aż 471 występów i 57 bramek na krajowych boiskach. Pomocnik z powodzeniem grał w reprezentacji Anglii, dla której wystąpił 30 razy. Anderton swoją bogatą karierę, okraszoną wieloma kontuzjami, zakończył w Bournemouth. To właśnie w Bournemouth w swoim ostatnim spotkaniu strzelił ostatnią bramkę w karierze przeciwko Chester City.

Thomas Vermaelen

Problemy zdrowotne Belga pojawiły się już w czasie występów w barwach Arsenalu, kiedy to Vermaelen zmagał się z kontuzją ścięgna Achillesa. Pomimo tego Thomas grał w drużynie Wengera regularnie, a nawet był jej kapitanem. W sierpniu 2014 roku Belg przeszedł do FC Barcelony za 15 milionów funtów, lecz do dnia dzisiejszego nie zagrał w jej barwach ani razu (pomijając jeden występ w rezerwach).

Od samego początku pobytu w Barcelonie Vermaelena trapiła plaga kontuzji. Gdy wydawało się, że niebawem kibicie ”Dumy Katalonii” zobaczą nowy nabytek klubu na boisku, belgijski obrońca doznawał kolejnego urazu. 2 grudnia 2014 roku Vermaelen przeszedł operację i może być gotów do gry już niebawem. Belg niedawno wznowił treningi biegowe, lecz po kilku dniach musiał je przerwać, ponieważ zaczął odczuwać bóle mięśniowe.

To jedynie kilka przykładów piłkarskich karier, które były przerywane lub przerwane przez kontuzje. Z licznymi urazami w swojej bogatej karierze zmagał się Michael Owen, Ronaldo, Harry Kewell czy też Kieron Dyer. Niektórym z nich problemy zdrowotne przekreśliły szansę na osiągnięcie i zdobycie trofeów, na które na pewno było ich stać.